“Oma, ik heb een nieuwe jurk, mooi he?”
“Ik kan het niet zien, kind. Ga maar naast me staan, dan zie ik nog een flard in mijn ooghoek.”
Jaren ’80. Terwijl ik ‘s middags met mijn vriendinnetje ondersteboven vogelnestjes oefen in het klimrek, schuiven ze tijdens koorrepetitie mijn oma de ambulance in, omdat ze plotseling niet meer kan zien. Alleen een grote vlek midden in haar oog. Maculadegeneratie. ‘Macula’ betekent vlek in het Latijn. Een latte macchiato is een gevlekte melk bijvoorbeeld, maar daar heb je in je oog toch minder behoefte aan.
Uiteindelijk krijgt ze het ook in haar tweede oog.
In de woonkamer komt een enorme televisie te staan, die dient als vergrootglas. Mijn oma kan haar Margriet eronder leggen en dan zwaar vergroot nog stukjes lezen.
Het maakt haar wereld klein en de medische wetenschap staat met lege handen. Er is niks aan te doen.
Een kleine 40 jaar later. Ik zit op de veranda van mijn stacaravan in Camping Bakkum met een stuk schuurpapier in mijn handen. Ik blaas op het stenen beeldje in mijn hand. Het stof vliegt omhoog. Mijn eerste poging tot beeldhouwen! Een klein gezicht begint zich af te tekenen.
De wereld om me heen verdwijnt, alleen mijn beeldje en ik zijn er. De ogen kijken me aan.
‘PAPA’ verschijnt op mijn display. “Ik heb ook maculadegeneratie.”
Mijn vader is er op tijd bij. Geen grote vlek, maar kromme lijnen, daar waar ze recht horen te lopen. En tegenwoordig is er ook wat aan te doen. Om de zoveel weken en daarna maanden, krijgt hij een grote spuit in zijn oog geprikt om de verslechtering tot stilstand te brengen. Hoewel het nooit beter wordt.
Maculadegeneratie is erfelijk. Dus mijn broer en ik moeten ook goed opletten. Vaak een zonnebril op, omdat ook zonschade een trigger kan zijn.
Op de veranda zijn twee koolmezen druk bezig. Ze kwetteren tegen elkaar als een getrouwd stel. plunderen mijn leren kringloop-poef, waar de vulling al een beetje uitsteekt. Ideaal materiaal voor hun nestje. Ze zijn er maar druk mee, af en aan vliegen ze met en grote dot watten in hun snaveltje.
De bladeren met al hun verschillende kleuren groen, van mos tot limoen, filteren het zonlicht. Het komt in waaiers naar beneden. Ik kijk gauw naar de latjes van mijn veranda. Lopen de planken wel recht? Zit er geen kromming in? Zijn mijn ogen nog wel goed?
Wat nemen we toch veel voor lief. In dit geval alle prachtige beelden die we voor ons zien, dag in dag uit. Vanzelfsprekendheid is venijn. Het maakt ons blind voor onze grootste cadeaus.
Waarom vertel ik je dit? Alle beelden die jij in je hoofd hebt, zijn voor jou normaal. Maar dat zijn ze niet voor een ander. Voor de beste communicatie moet je mensen meenemen.
Hoe doe je dat? Mijn tips voor beeldende communicatie:
- Gebruik zintuigelijke beschrijvingen. Het grappige is dat je juist ook andere zintuigen mag aanspreken dan alleen ogen. Heb je de kwetterende koolmezen voorbij zien komen? 😉 Je kunt dus ook geluid beschrijven. Maar het helpt om bij andere mensen het beeld tot leven te laten komen.
- Stel je even voor. Je staat te presenteren en iedereen hangt aan je lippen! Zie je het voor je? Mooi. Ik heb jou zojuist uitgenodigd om het letterlijk voor jou te zien. (Stel je voor!). Dat is een prachtige manier om iemand letterlijk te laten visualiseren. Zo wordt het dus ook concreter.
Aan jou dus ook de uitdaging om daadwerkelijk met concrete zaken te komen, die je ook daadwerkelijk kunt zien. Arbeidsmarkttekorten is niet echt een lekker woord. Maar een eigenaar van een restaurant die elke dag de benen uit zijn lijf rent, omdat hij niet genoeg personeel heeft? Dat is veel herkenbaarder en je kunt je er gelijk een beeld bij vormen en gevoel bij krijgen.
Oefen hier deze zomer eens mee. Als je zelf in dat restaurantje zit, probeer dan eens wat beeldender te praten.
Neem jouw beelden niet voor lief. Wees er dankbaar voor. En geef ze aan een ander. Pak je Podium.
Liefs Eva
PS: Misschien is oefenen in een restaurantje niet genoeg? I don’t know, just a thought. 😉 Stap in mijn levensveranderende traject Presenteer als een Pro. Dat gaat over zoveel meer dan alleen maar jezelf presenteren.
Je vindt vooral jouw fundament van kennis en ervaring, waardoor het veel soepeler en vanzelfsprekender voelt om daarover te mogen vertellen. Want jij bent de expert!
Kan ook voor jouw plekje in september of januari! Die gaan ook hard… Aan jou de keus!
Boek jouw kennismakingsgesprek via www.evabrouwer.tv/presenteer-als-een-pro
