Dikke wolken sigarenrook drijven voorbij. Mozart komt uit de grote houten speakers. Mijn opa zit in driedelig pak in zijn eigen stoel, waar niemand anders durft te zitten. Hij houdt een monoloog. Ik ben klein en heb geen idee waar het over gaat, maar ben wel onder de indruk.
Ik kijk naar zijn witte achterovergekamde haar en dikke zwarte hoornen bril die op zijn neus heen en weer beweegt. Ik mag lekker bij hem op schoot kruipen, als enige. Ik ben zijn enige kleindochter. Tegen mij doet hij niet streng.
Mijn moeder zie ik niet zo gauw met hem knuffelen. Ze kijkt altijd een beetje bang naar opa. Of ze is druk bezig met vertellen welk boek ze heeft gelezen. Dan zal opa vast wel trots zijn op haar.
Mijn glaasje dubbeldrank is magisch bijgevuld. Heeft oma dat gedaan? Dat is gek. Oma hoor ik eigenlijk nooit. Ze zegt niks.
Pas jaren later hoor ik het verhaal over mijn opa en oma. Mijn oma is een jonge Duitse au pair die in 1934 een paar daagjes alleen op reis is naar Parijs. Bij de gouden koepelkerk van de Dôme des Invalides spreekt mijn Nederlandse opa haar aan. Binnen een paar jaar zijn ze getrouwd en woont mijn oma met een baby in Breda.
Maar dan breekt de Tweede Wereldoorlog uit.
Hoe eenzaam ben je, als je alleen bent in een ander land en jij bij de vijand hoort?
Jij jouw taal niet meer spreekt met je eigen kind?
Jij alle bladeren van de hele straat in jouw tuin geveegd krijgt?
En jouw huwelijk langzaam verbittert en verkilt?
Mijn moeder beschreef hoe zij als kind lekker met haar moeder zit te kletsen, tot haar vader naar beneden komt. Dan daalt een ijzige spanning neer over het huis. Een kind weet niet precies wat er is, maar voelt dondersgoed dat iets niet klopt. En langzaam wordt mijn oma steeds stiller.
Misschien herken jij dit gevoel van onuitgesproken spanning thuis. Heb je het zelf gevoeld. En daardoor voelsprieten ontwikkeld voor elke situatie.
In onze familiesystemen torsen we veel mee.
Onze vrouwelijke lijnen zijn generatie op generatie vaak tot zwijgen gebracht.
Onze mannelijke voorouders hebben zich groter voorgedaan dan ze zich voelden.
Het is moeilijk die patronen te doorbreken. Het voelt niet veilig.
Nu je groot bent, is het hoogstwaarschijnlijk wel veilig om je uit te spreken, maar voelt het niet zo.
De obstakels komen niet van buiten, maar zitten in ons.
Het voelt ongemakkelijk.
Je weet niet precies hoe je moet beginnen.
Jouw perfectionisme, overtuigingen of de mening van anderen zitten jou in de weg.
Doorbreek de oude patronen. Ze dienen jou niet meer. Zwijg niet.
HOREN, ZIEN EN ZWIJGEN. Ik wil daar graag van maken: LUISTEREN, VERBEELDEN EN SPREKEN.
Stap over jouw eigen beperkende overtuigingen heen.
Denk niet dat een ander het niet interessant vindt, wat jij te melden hebt.
Dit is cruciaal. Ook al voel je het nog niet, weet dat er een ander is die net zat te wachten op jouw boodschap. Misschien zat jij wel op die van mij te wachten. Zwijg niet, maar spreek je uit.
Hoe train je deze spier?
Ga ochtendjournalen. Ik ben zelf fan van het boek The artist’s way, waarin staat dat je de dag begint met elke dag drie bladzijden schrijven. Het doel? Ook al vind je het onzin wat je opschrijft, je doet het toch. En daarmee train jij om jouw innerlijke criticus te overrulen. Ook al heb je er zelf een oordeel over, het lukt je toch om het in de wereld te slingeren.
Niet iedereen zit op jou te wachten, maar sommigen zitten om jou te springen.
Met deze mooie oefening laat ik jou lekker vakantie vieren. De komende weken gun ik jouw mailbox ook even vakantie, maar geef ik jou nieuwe inspiratie via mijn socials:
Check daarvoor mij Instagram. En ik ben ook heel actief op LinkedIn
Leuk om elkaar daar te volgen!
Plus ik heb echt zoveel leuke vintage Pak je Podium TV’s ontdekt! Ga lekker grasduinen op www.youtube.com/evabrouwer en leuk als jij je abonneert op mijn kanaal, want er komt er nog steeds elke week eentje bij!
Fijne vakantie!
Liefs Eva
PS: Voel jij dat je werk wil maken van jouw positionering als expert, waarbij meerdere terreinen in je leven (werk/prive, eerder werk/nieuwe interesses) meer bij elkaar mogen komen? Zodat jij het zelf ook duidelijker kunt overbrengen op een ander? En je er zelf ook meer zelfvertrouwen uit put en ervaart dat het echt de moeite waard is wat je zelf te melden hebt? Doe dan mee aan mijn programma Presenteer als een Pro. Dit hoorde ik vorige week nog van een nieuwe deelnemer:
“Ik zie hoe zelfverzekerd jouw deelnemers zijn als ze door jouw programma zijn gegaan en hoe stevig ze staan met hun boodschap en uitstraling. Als ik maar 10% van dat zelfvertrouwen heb, ben ik al blij!”
September is bijna vol, dus contact me snel als je nog wil meedoen: die editie start 15 september.
Januari begint ook al vol te lopen, dus aarzel echt niet als je interesse hebt! Plan jouw afspraak via www.evabrouwer.tv/presenteer-als-een-pro
